Dutch Design @Milaan
Woensdagavond 16 april. Dag twee van de Milaan Design Week zit erop en Frank Tjepkema (1970) zit ontspannen aan de rand van het zwembad op de rooftop bar van restaurant Ceresio 7. Alweer 14 jaar geleden startte Tjepkema zijn design bureau Tjep., waarmee hij naam maakte in de wereld van interieur design, architectuur, kunst en juwelen. Hij startte bij Droog en wist een breed publiek te beroeren met zijn Recession Chair, waarbij een in 'normale' stoel gedeeltelijk werd opgeschuurd tot een niet functioneel object. Een weerspiegeling van de samenleving in recessie. Daarop volgde de Bronze Age Furniture, een serie handgemaakte meubels van brons. Tjepkema koos voor het materiaal - brons vertegenwoordigt het begin van de beschaving - als antwoord op het gebruik van nieuwe technieken, zoals de 3D-printer. Naast een aantal objecten uit de Bronze Age Furniture collectie presenteert hij geometrische stoffen en behang, uit de collectie Tjep. Cubism in samenwerking met het Amerikaanse Wolf Gordon op Spazio Rossana. Tijd voor een gesprek.
Links: Frank Tjepkema in Spazio Rossana
Rechts: Bronze Age Chair
Met welke ontwerpen wist je Rossana Orlandi te verleiden?
'Afgelopen oktober presenteerde ik tijdens de designbeurs Praag Designblok voor het eerst vijf stukken uit de Bronze Age collection. Rossana was direct enthousiast en dat leidde tot een presentatieruimte in Spazio Orlandi en ik heb twee Recession Chairs getoond in haar atelier op de eerste verdieping, waar ook stoelen van Maarten Baas en Piet Hein Eek staan. Wanneer Rossana iets ziet dat ze in haar Spazio wilt, dan is ze daar direct heel duidelijk over. Geen discussie, geen twijfel. Het is ja of nee. Ik vind het mooi om te zien hoe helder ze is. Maar ik ben ook relativerend; zij is natuurlijk ook gewoon een mens. Het is voor mij de eerste keer dat ik in Spazio Rossana exposeer, maar ik ben ook een jaar of vijf meegedaan met Droog, waar ik steeds weer een ander ontwerp voor had gemaakt. En in 2013 heb ik een prachtige galerieruimte in de Ventura Lambrate gehuurd, dat waren ook succesvolle jaren. In 2013 was het jaar dat ik Wolf-Gordon ontmoette. Daar heb ik inmiddels een stoffencollectie mee ontworpen, die ik ook mee mocht nemen naar Spazio Orlandi.'
Foto's: Stoffen uit de collectie Tjep. Cubism met Wolf Gordon
Wat betekent je aanwezigheid op Spazio Orlandi voor Tjep.?
'Ik ontwerp in opdracht zoals restaurant-concepten, maar doe ook experimentele, beeldende projecten zoals Bronze Age Furniture. Voor deze projecten is het noodzakelijk dat leading mensen ze erkennen - Lidewij Edelkoort nam het project op in haar boek Fetishism in Fashion - zodat het ook bij het grote publiek terechtkomt. Dat Rossana mijn werk heeft opgemerkt is vooral voor de artistieke kant van mijn werk erg belangrijk. Ik heb aan het begin van mijn carrière gezegd; één keer per jaar ontwerp ik iets helemaal vanuit mezelf. Dat voelt als ondernemen: je hebt een idee, je ontwikkelt het en daarvoor moet je investeren. Er is geen gat in de markt waar je op inspeelt, maar je wilt wel een behoefte creëren. Als dat dan lukt is dat wel rewarding. Grappig genoeg gebeurd er altijd wat mee, zodat het toch weer wat oplevert. Je laat met eigen werk ook de ambitie van je studio zien. Ik heb het daar weleens met Marcel Wanders over gehad. Hij zei: 'opdrachtgevers vragen je nooit iets te doen dat je nog nooit gedaan hebt.' Dat is waar, de vonk van een nieuw gebied ontdekken moet altijd uit jezelf komen. Gek genoeg is het bij Wolf-Gordon wel zo gegaan. Zij vroegen mij stoffen te ontwerpen, zonder dat ik dat ooit eerder heb gedaan.'
Wat verwacht je van de toekomst?
'Ik heb altijd de ambitie gehad om uiteenlopende schalen te ontdekken. Eerst ben ik heel klein gegaan, ontwierp ik sieraden. Na een virtueel project over gebouwen werd ik ook benaderd voor openbare ruimtes en gebouwen. We hebben verschillende ruimtes gedaan op Schiphol. Daar kan je best een link zien, tussen mijn sieraden en gebouwen. Ik vind dat veel gebouwen te introvert zijn, je ziet vanaf de buitenkant niet wat er van binnen gebeurt. Het is mijn doel om dat ongenoegen uit het dagelijks leven te doorbreken. Het valt me op dat dingen waar we schoonheid in zien, vaak niet logisch of functioneel zijn. Neem nou de Eiffeltoren. Een totaal krankzinnig en non-functioneel gebouw, maar wel het icoon van Parijs. Voor de toekomst hoop ik dat mijn ontwerpen een plek krijgen in de samenleving. We hebben al veel openbare projecten gedaan en ik hoop dat we dat op grotere schaal kunnen gaan doen. Een schip ontwerpen lijkt me heel gaaf. De functie en het ontwerp loopt zo mooi in elkaar over. Dan zou ik alles in de hand willen hebben. Het uiterlijk en het innerlijk. Daar zit een soort romantiek aan.'
Tekst: Charlotte Balder
Beeld: Lisa Klappe (boven) en Charlotte Balder
Vorig jaar ontving Orlandi het Nederlandse duo achter Het Tafelbureau in haar spazio. Lees meer over Milan Design Week 2015:
- Fotoverslag Ventura Lambrate
- Feest bij Linteloo
- Made.com presenteert nieuwe shopmethode