Een kijkje in dit negentiende-eeuwse huis in Londen vol design

Dit negentiende-eeuwse huis van galeriehouder Nathalie Assi in Londen staat vol modern design, toch is het geen statisch museum: er wordt door het gezin écht in geleefd. Een organische samensmelting van modern ontwerp en een klassieke omgeving.

In de lichte zitkamer van haar huis in West-Londen wijst Nathalie Assi naar de narcisvormige spiegellampen van Pietro Russo, die als gigantische broches fonkelen in de ochtendzon. Boven de golvende bank hangt een ivoorkleurig geweven wandtapijt van Soojin Kang, de salontafel van Guglielmo Poletti is gemaakt van messing en acryl. Geen van deze opvallende objecten zou misstaan in een designmuseum. Maar in het statige, negentiende-eeuwse huis van Nathalie lijken ze zich compleet op hun gemak te voelen samen met de andere meubels en bezittingen, alsof het oude vrienden zijn.

Zaadje geplant

‘Design maakt deel uit van ons leven,’ zegt Assi terwijl ze een glas water inschenkt uit een kan van een andere favoriete maker: Jochen Holz. ‘Alles wordt gebruikt. We zitten op de stoelen, serveren ons diner op het keramiekwerk, de kinderen maken hun huiswerk aan de salontafel.’ Toch is het pand met gestuukte gevel, dat de Frans-Libanese deelt met haar man en drie kinderen, geen alledaags huis. Het doet namelijk ook dienst als showroom voor haar galerie SEEDS, die ze in 2016 oprichtte om ‘de kloof te overbruggen’ tussen kopers en hedendaagse makers. ‘Een deel van dit werk is nogal experimenteel, maar wanneer klanten het in een huiselijke omgeving zien, voelt het veel toegankelijker.’

In 2014, tijdens het renoveren van dit huis, werd bij Assi het zaadje geplant om haar galerie te starten. Toentertijd werkte ze nog in de financiële wereld; het eigen maken van dit pand met vijf verdiepingen wakkerde een ander idee aan. ‘Ik zag dit huis altijd voor me als een rustige, prettige omgeving voor zowel ons werk als gezin,’ zegt Assi, die samenwerkte met architect Carole Asfour-Lin om het interieur opnieuw te ontwerpen. ‘De laatste eigenaren woonden hier al veertig jaar, dus er was wel werk aan de winkel, maar we wilden de ingrepen minimaal houden.’

Emotionele band

Aan de achterkant van het huis bevindt zich nu een nieuwe glazen aanbouw, met daarin een eetkamer en kantoor. Dankzij schuifdeuren in de woonkamers kunnen de ruimtes flexibel worden ingedeeld, vertelt Assi: ‘Ik kan de zitkamer afsluiten en dan wordt het een galerie. ’s Middags, als de kinderen terug zijn, maak ik de deuren weer open. Deze transformatie vindt elke dag opnieuw plaats.’ De basis van de ruimtes is ingetogen: de muren zijn geverfd in Parma-grijs en zachtroze, terwijl effen fluweel en eiken vloeren bijdragen aan het complete plaatje. ‘Ik wilde niet dat de stoffen of kleuren de aandacht van de objecten af zouden leiden.’ Toen Assi het huis aan het inrichten was, kwamen ondertussen de ideeën achter SEEDS samen. ‘Terwijl ik kunstbeurzen en afstudeershows bezocht, realiseerde ik me dat ik het huis wilde vullen met voorwerpen die een betekenis in zich dragen. Er is zoveel creativiteit die wacht om gesponsord te worden,’ zegt ze met haar bescheiden Franse stem. Het eerste object dat ze aanschafte, was de Sycamore Tonus, de bekende kruk van de Nederlandse ontwerper Aldo Bakker. Daarna kon ze niet meer stoppen en gaf ze de opdracht om lampen, meubels en keramiekwerk te laten maken voor klanten en zichzelf. ‘Het leren over de ideeën en technieken van een maker zorgt ervoor dat je een emotionele band krijgt met zo’n object, die je niet kunt hebben met een massaproduct.’

Assi geniet van het ambachtelijke proces van alledaagse materialen omzetten in geweldige stukken. De lage ‘huiswerk’-tafel van François Dumas werd geïnspireerd op 200 meter aluminium dat werd opgepikt bij een bouwmarkt. ‘Dit leidde tot een collectie spiegels en andere ontwerpen.’ Duurzaamheid is de sleutel tot alle SEEDS-projecten, maar, zo stelt ze: ‘Het gaat niet om het afvinken van vakjes, alles moet mooi zijn,’ terwijl ze wijst naar de pastelkleurige handgrepen van James Shaw, gemaakt van gerecycled plastic. Het zijn vernieuwende, inspirerende objecten die geweldig afsteken tegen de Mid-century-objecten verspreid over het huis, de Jeanneret-stoelen of Hansen-bank. ‘Alles heeft een verleden, een verhaal,’ analyseert Assi. ‘Ik heb het gevoel dat het gemeenschappelijke idee van wat luxe is aan het veranderen is. We zijn op zoek naar dingen die ons aanzetten tot nadenken – en dromen.’ In een jaar dat ons allemaal ertoe heeft aangezet om onze waarden in twijfel te trekken, is dat zeker een belangrijke boodschap.