Binnenkijken in een etagewoning in Crans Montana

Wanneer de Italiaanse Francesco een appartement in het Zwitserse skigebied Crans Montana erft, besluiten hij en zijn vrouw de etagewoning een volledig nieuw uiterlijk te geven. Zonder de ziel van zijn mondaine oudtante te verloochenen.

Huiverig
Het appartement, in de jaren zestig volgens typische rationele en functioneel-esthetische richtlijnen gebouwd, was - als je de meubels en schilderijen wegdenkt - buitengewoon non-descript. Valentina: ‘Recht toe, recht aan, met vrij kale ruimtes die qua architectuur weinig uitstraalden. Het mooiste was het uitzicht, met spectaculaire vergezichten over een besneeuwde vallei vol sparren en houten chalets. Toch begreep ik meteen dat het huis ongelooflijk veel potentieel had, niet alleen door de wonderschone locatie, maar ook dankzij een paar originele elementen die slechts geaccentueerd hoefden te worden. Tegelijkertijd realiseerde ik me ook dat er iets radicaal anders moest en dat we het met wat kleine modificaties niet gingen redden.’ De ontwerpster, in eigen woorden ‘een creatieve ambachtsvrouw’, kent de eigenaren van het appartement al jaren. ‘Elena en ik zijn al langer bevriend met ze, en er was absoluut sprake van vertrouwen. Ze kennen ons werk en hebben ons niet voor niets bij het project betrokken. Desalniettemin reageerden ze in eerste instantie wat huiverig toen we ze uitlegden wat we voor ogen hadden. Het moest allemaal even bezinken, maar uiteindelijk waren ze enorm enthousiast. Met name de vrouw des huizes heeft tijdens het hele proces nauw met ons samengewerkt.’

Verblindend licht
De lage, centrale gang in het huis moest - aldus de ontwerpsters - de grootste transformatie ondergaan. ‘Het had iets bedompts en benauwds, een gevoel dat compleet veranderd is dankzij de intens roze muren en een vloerbedekking in dezelfde kleur.’ De hoeveelheid licht in de woonkamer, die eerst wit was, was overweldigend, op een manier die bijna verblindend werkte op zonnige dagen. ‘Er zijn geen ramen maar een gigantische glazen wand en sneeuw reflecteert natuurlijk, dus je deed de gordijnen dicht, of je moest met een zonnebril op in huis zitten. Om dat effect tegen te gaan heeft Elena een behangstof ontworpen die de bossen van Crans in de lente representeren. En om er een extra twist aan te geven borduurde ze er handmatig vogeltjes op.’ Een aantal van de meubelen die al in het huis stonden werden opgepoetst en in hun waarde hersteld. ‘De twee antieke wandkasten hebben nu een centrale rol in de woonkamer, net als twee goudomlijste schilderijen uit de 17de eeuw. Tegen de matgroen geschilderde wand komen ze weer prachtig tot hun recht.’ Een bestaande bank werd voorzien van een intens geschakeerde stof van Dedar, en Valentina creëerde speciaal voor de woonkamer een spectaculaire hanglamp die ze Laura’s Dream doopte. ‘Vele uren handwerk en een directe knipoog naar de bewoonster die besloot van een gedateerd erfgoed-met-historie een eigentijdse droom te maken.’