Kijk binnen in de Italiaanse woning van Max Tomasinelli

Een gevoel voor kunst en kleur stroomt door Max Tomasinelli’s aderen. De Italiaanse fotograaf, kunstenaar en kunstverzamelaar uit Turijn groeide op in dit huis uit de jaren zestig en kwam in 2020 terug naar zijn roots.

Max Tomasinelli woonde in zijn jeugd 23 jaar lang in dit huis, dat inmiddels is gerenoveerd en opnieuw ingedeeld om zo de ideale woning te worden voor hem, zijn partner Sara en hun zoontje. Alhoewel het veranderd is, roept het huis nog steeds herinneringen op. Vooral aan zijn vader, een tandarts die ook kunst uit de 20e en 21e eeuw verzamelde en importeerde. Zowel gerenommeerde als onbekendere kunstenaars kwamen langs om kunst te brengen, te praten over filosofie en vaak ook te eten. Zo kwamen Tomasinelli en zijn drie broers en zussen in contact met de kunstwereld. ‘Alhoewel we het ons toen niet bewust waren, heeft het ons diep gevormd,’ stelt hij.

Ruimte voor kunst

Tomasinelli koos voor de fotografie en dankzij zijn vaders netwerk kon hij als snel kunstwerken vastleggen. Ook hielp Tomasinelli senior hem met het starten van een fotografiestudio, waardoor zijn artistieke carrière een vlucht nam. Later ontmoette hij in New York veel kunstenaars met wie hij een band opbouwde en die hem aanmoedigden zelf meer kunst te maken. Zijn foto’s ruilde hij met werk van anderen, waardoor zijn kunstcollectie gestaag groeide. Dat vroeg ook om een groter huis. Toen Tomasinelli de kans kreeg zijn ouders’ huis over te nemen, zag hij de potentie om er zowel een woonhuis als een studio te vestigen  n een ruimte om zijn collectie op te stellen. Toen hij hier opgroeide, waren de muren immers ook bijna compleet bedekt geweest met kunst.

Toen hij zelf eigenaar werd van dit huis koos hij een iets andere indeling: de voormalige kleine keuken werd Tomasinelli’s atelier, de eetkamer is nu een grote keuken. Door een deel van de muur weg te halen, is er een visuele doorstroming tussen de keuken, woonkamer, entree en een van de balkons. Het behang werd van de keukenmuren gehaald, wat een patina blootlegde dat dient als decor voor het verder moderne keukenontwerp, met marmeren blad en een barokke spiegel. ‘We wilden muren zonder kasten, zodat de keuken en woonkamer in elkaar overlopen.’ De keuken is nu het hart van het huis.

Geheime ruimte

Tomasinelli deed veel kleurenonderzoek, met als resultaat dat het thuisatelier wit is gehouden, terwijl andere kamers juist in sterke, levendige kleuren zijn geschilderd. ‘Voor mij staat kleur voor vreugde, ik geniet enorm van alle kleuren die als achtergrond dienen voor de kunst.’ Dat plaatsen van de vele kunstwerken was nog een uitdaging, uiteindelijk was de oplossing om de collectie thematisch te groeperen. ‘De donkergroene woonkamer vroeg bijvoorbeeld om kunst gerelateerd aan de natuur.’ Zo staan hier twee grote koperplaten die de maan representeren, terwijl een ander werk staat voor de aarde en een conceptueel werk met gebladerte bedrukt op betonnen panelen lijkt op bladgroei. Ook staan er sculpturen van hout en bijenwas.

In de woonkamer met aangrenzende eetkamer en keuken staan de zelf aangeschafte moderne kunstwerken, terwijl in de slaapkamer en het kantoor werk gekocht door zijn vader te zien is. Dat kantoor is te bereiken via een semi-verdekte deur in de blauwe gang. De deurpost is als een lijst, op de deur zat eerst een kunstwerk en nu een zelfgemaakte foto. Dit was zijn vaders privéruimte, in zijn afwezigheid was de deur op slot. Dit wekte altijd de nieuwsgierigheid op van kleine Max, want waarschijnlijk bewaarde zijn vader hier kunst die hij niet geschikt achtte voor de kinderen. De ooit witte muren zijn nu warmrood, de achtermuur is van vloer tot plafond bedekt met kunst.

De donkere, nachtblauwe gang fungeert als ruggengraat van het huis, die versmelt met de bosgroene kleur van de woonkamer. Deze wordt geflankeerd door twee badkamers, de grote slaapkamer en twee gastenkamers. Een daarvan is geverfd in vrolijk, warm oker en de babykamer geworden, terwijl de zachte mauvekleurige slaapkamer uitnodigt tot een goede nachtrust. De grote badkamer is volledig gerenoveerd. Delen van de muren zijn diepblauw, gecombineerd met een licht poederachtige terracottakleur. De decoratieve deuren in barokstijl, een geschenk van zijn grootmoeder, waren een andere uitdaging. Om minder op te vallen, kregen ze dezelfde, diep pauwblauwe kleur als de muren. De architecturale jarenzestigstijl gaat zo een dialoog aan met het eclectische interieur. Barokke familiestukken zijn gecombineerd met hedendaags design, vintage vondsten én moderne en hedendaagse kunst: allemaal bewust gekozen om in stijl en kleur   één geheel te vormen.