Het is een buitenbeentje tussen de rood geschilderde houten huizen in Concord, Massachusetts, het hart van New England. ‘Dit huis lijkt in de verste verte niet op die rode zoutbussen die je hier overal ziet’, lacht Lucie McCullough. ‘Het is een prachtige jaren vijftig villa van wit gepleisterd beton met ramen en een dak die doen denken aan een Engelse cottage. Zelfs de klassieke tuin en oprijlaan zouden gestolen kunnen zijn van het Britse platteland.’
Globetrotters
Ooit was het huis van een oud, welgesteld echtpaar met een elegante smaak. De huidige eigenaars zijn interieurontwerper Lucie McCullough, die haar carrière ooit begon in de modebranche, haar man Ronan en hun drie kinderen Mimi Li (9), Otis (6) en Cian (4). Het zijn echte globetrotters die op verschillende plaatsen over de hele wereld hebben gewoond. De laatste tien jaar woonden ze in Hongkong, maar nu hebben ze hun thuis gevonden in Amerika. Lucie: ‘Het huis verkeerde in een perfecte, originele staat. We werden er direct verliefd op.
Een visioen
‘De stijl houdt het midden tussen klassiek Brits van buiten met een Ralph Lauren-interieur met veel warm hout aan de binnenkant’, vervolgt Lucie. ‘Het voelde als teruggaan naar mijn basis, mijn jaren in de mode-industrie… een visioen. Een baby die vertroeteld moet worden om het oorspronkelijke karakter te bewaren.’ Het huis was weliswaar perfect, het heeft toch een grondige verbouwing ondergaan waarbij de toch al riante oppervlakte nog verder werd vergroot. Aan de buitenkant is daar echter niets van te zien, met dank aan de architect die Lucie hielp bij het realiseren van modern comfort zonder afbreuk te doen aan de originele stijl.
Baubiologie
Voor Lucie was dit huis ook de perfecte basis om haar visie op bouwbiologie – afkomstig van het Duitse Baubiologie waarbij gezond en duurzaam bouwen centraal staan - uit te testen. ‘In feite was het verbouwen van zo’n oud huis met behulp van biologische en duurzame methodes die geen impact hebben op de gezondheid en het milieu, een heel leerzaam experiment. Ik ben er trots op dat we het op die manier hebben kunnen realiseren. In feite hebben we twee afzonderlijke delen samengevoegd. De oude kamers hebben hun oorspronkelijke karakter behouden en staan nu broederlijk naast de nieuwe ruimtes met grote ramen waardoor we een prachtig uitzicht op de bosrijke omgeving hebben.’
Heel veel hout
Op de begane grond ligt de grote woonkamer waarvan zowel de vloeren als muren zijn uitgevoerd in hout. Lucie: ‘Ik heb de ruimte een meer minimalistische uitstraling gegeven door er strakke, goudkleurige meubels in te zetten die passen bij de warme uitstraling van het hout. Het tapijt op de vloer heb ik zelf ontworpen. Het dessin is geïnspireerd op de tegelpatronen in de Taj Mahal in India.’ De eetkamer is wat formeler, met het originele blauw fluwelen behang dat een mooi contrast vormt met het witte hout. Er is zelfs een kleine leeskamer waar het hout met een mooie kleur rood tot leven is gekomen. De keuken is een heel ander verhaal. In de voormalige garage is een Amerikaanse open keuken met een bar en eethoek gerealiseerd.
Persoonlijke herinneringen
Via de grote houten trap zijn de slaapkamers op de eerste verdieping bereikbaar. Hier heeft ieder gezinslid een eigen kamer en er is ook nog een aparte gastenkamer. In de voormalige rookkamer heeft Lucie een exotische suite ingericht met kleuren en dessins die herinneren aan haar Chinese verleden. ‘Uiteindelijk is dit een huis geworden waarin alle persoonlijke herinneringen aan de plaatsen waar we hebben gewoond een plekje hebben gekregen’, aldus Lucie. ‘Een visuele biografie. Het verhaal van mijn leven in een huis.’
Dit artikel is gepubliceerd in Residence 2019 no. 3
Credits
/ Fotografie: Monica Spezia/Living inside
/ Tekst: Francesca Sironi
/ Tekstbewerking: Sylvia Emonts / Niek Schoenmakers