‘Het was onze droom om ooit zelf een huis te bouwen. Francine Houben van architectenbureau Mecanoo is een grootheid. Toen we een stuk land hadden gevonden, konden we haar via een bevriende architect benaderen. Met een moodboard onder de arm gingen we naar het kantoor in Delft. Ik was verbaasd dat ze zo open stond voor onze ideeën; je denkt dat je niet veel in te brengen hebt. Ze stelde ons allerlei vragen: hoe gaan jullie hier leven? Wat is de toegevoegde waarde voor de omgeving? Het ontwerp is een nederzetting gebaseerd op de traditionele boerenschuren die je in deze buurt veel ziet en op de vorm van een Limburgse hoeve. Ze kwam uit op drie gebouwen rond een intiem erf. Maar daarna ontbrak er nog iets volgens haar. Toen tekende ze een grote cirkel rond de gebouwen. Dat werd het looppad door de tuin. Binnen de cirkel is de gecultiveerde omgeving, daarbuiten regeert de natuur.’
Villa Honderdmorgen
‘Op dit terrein van vijf hectare stond ooit een manege. De ligging is ideaal, in natuurgebied De Gement vlakbij Den Bosch. Het terrein is open, vanuit de tuin zie je de toren van de Sint-Jan. We wilden geen hek, dus lieten we een sloot graven. Het woonhuis en de slaaptoren zijn verbonden via een verzonken gang. Het is een duurzaam en vrij technisch complex. Met wanden van Cross Laminated Timber, een luchtwarmtepomp voor de energievoorziening en een opvallende gevel van bronskleurig aluminium. De kookstudio is het eerste wat je ziet als je het terrein opkomt, dat noemen we het poortgebouw.’
Bossche School
‘Ons vorige huis was een jaren zeventig-pand met zitkuil. Een typisch voorbeeld van de Bossche School. Die komt voort uit de kerkenbouw en stond onder leiding van architect en monnik Dom van der Laan. Elementen uit deze bouwstijl zie je terug in ons nieuwe huis: de ruw gezaagde delen, de dikke wanden, het verlaagde deel in de keuken en het gebruik van hout, baksteen en beton. De open trappen en de plaatsing van de ramen zijn de signatuur van Francine. Met de vensters wordt het uitzicht gekaderd. Dat versterkt het binnen-buiten-gevoel.’
Met een ziel
‘Het liefst wilde ik interieurarchitect worden. Ik was al aangenomen bij de London School of Design, maar mijn ouders wilden per se dat ik een serieuze studie ging doen. Het werd rechten, maar daar heb ik nooit mijn werk van gemaakt. Ik werkte onder meer bij Present Time en bij een binnenhuisarchitecte in het Gooi. Een interieur moet een ziel hebben. Mijn smaak erfde ik van mijn oma. Zij was al fan van Jan des Bouvrie toen alle interieurs nog bruin waren. Lang voordat dit huis klaar was, had ik al bedacht dat er Husk-banken van B&B Italia zouden komen.’
Lees verder in Residence no 1/2, verkrijgbaar in de winkel en
online!
Fotografie Eddy Wenting, tekst Caroline Ludwig