Het kokette klooster
Toen Lady Susan Walton, de Argentijnse vrouw van de beroemde Engelse componist William Turner Walton, in 1949 voor het eerst voet zette op het eiland Ischia was ze acuut betoverd. Gelegen voor de kust van Napels en omringd door fel turquoise water, is het vulkanische eiland een explosie van geur en kleur: dicht vertakte mirtestruiken met geparfumeerde, witte bloemen, citroenbomen met knalgele, aromatische vruchten, watervallen aan paarse bougainville en geurende kappertjesplanten. Het verliefde stel besloot er te blijven en bouwde er hun eigen kleine paradijs, La Mortella, een villa met een subtropische tuin die nu tot één van de mooiste ter wereld behoort.
Hiermee werden ze de nieuwe buren van een andere Engelsman, de erfgenaam van de schrijver William Thomas Stead, die halverwege de negentiende eeuw het Petrea Eremo di Montevergine, een zeventiende-eeuws klooster, betrok. Dit convent maakte oorspronkelijk deel uit van de belendende San Francesco-kerk, maar werd verkocht nadat het Vaticaan er lucht van gekregen had dat de inwonende monniken de kamers voor andere doeleinden gebruikten dan slapen, bidden en studeren.
Kloosterbordeel
Giuliano Andrea dell'Uva, de architect uit Napels die het klooster onlangs tot een hotel verbouwde, kan een glimlach niet onderdrukken. ‘Ze hadden er een welvarend bordeel van gemaakt. De kerk was dermate ontstemd over het nieuws dat besloten werd het convent in de verkoop te zetten.’ Ischia was in die periode zeer populair onder de rijke, Britse adel en Stead, een beroemde onderzoeksjournalist van aristocratische afkomst, besloot dat dit een ideale plek was voor hem en zijn familie. Giuliano: ‘Saillant detail is dat deze Stead in 1912 aan boord van de Titanic om het leven kwam. Hij was op weg naar een congres in New York. Zijn zoon Alfred erfde het pand. De prachtige piano met de initialen AA in het hout gegraveerd, staat nu nog steeds als stille getuige in de salon.'
Van klooster tot hotel
In de jaren vijftig van de vorige eeuw kwam Eremo di Montevergine opnieuw in de verkoop. Ditmaal was het de Napolitaanse familie Pezzullo, een geslacht van succesvolle medici, die besloot het convent te kopen als riant vakantiehuis. De erfgenamen, die tevens eigenaar zijn van een villa op het mondaine buureiland Capri, besloten in 2016 Giuliano Andrea dell'Uva te vragen om het gehele complex een make-over te geven en er een hotel met zeven comfortabele appartementen van te maken. Giuliano: ‘Ik kende de eeuwenoude geschiedenis van het gebouw en mijn uitgangspunt was om alles zoveel mogelijk terug te brengen naar de basis, die uiteraard sober en spartaans was zoals een klooster betaamt. Door alles te strippen en weg te halen wat er met de tijd, zeker in recentelijke jaren, was aangebracht, wist ik het oorspronkelijke karakter weer in ere te herstellen. De authentieke elementen die nog aanwezig waren, heb ik geaccentueerd.’
Dit artikel is een abstract van het artikel gepubliceerd in Residence no. 7/8 Relax...
Credits
/ Fotografie: Nathalie Krag / Living Inside
/ Tekst: Paola van Dam
/Tekstbewerking: Niek Schoenmakers