Wolterinck in Uruguay
Ontwerper Marcel Wolterinck, met roots in de Achterhoek, deed voor deze familie eerder de verbouwing en inrichting van hun huis in Kensington, Londen. Ze waren er zó blij mee dat hij spontaan, met gezin, werd uitgenodigd voor de veertigste verjaardag van de bewoner. In Uruguay.
Zij is Argentijnse, hij Amerikaan. Grote feesten en partijen worden gevierd in hun vakantiehuis in Uruguay, want die bestemming is te bereizen voor beide families. Wolterinck: ‘We hebben er een tiendaagse vakantie van gemaakt en vierden een geweldig feest in dit huis. Onze dochters waren nog pubers en ongelooflijk onder de indruk van alles. Net als ikzelf trouwens. Op 31 december – zomer op het zuidelijk halfrond – werd oud & nieuw gevierd. Op 1 januari de verjaardag, compleet met beachparty en de mogelijkheid tot paardrijden in de branding. Daarna deed ik ook de inrichting van hun appartementen in Parijs, waarop weer iets later een telefoontje volgde: ze misten de sfeer van Wolterinck in hun huis in Uruguay.’
Lokaal en lichtblauw
Zo kwam het dat hij elf jaar na het feest opnieuw naar het prachtige huis afreisde. Dit keer om de inrichting te verfraaien. Verschil met de huizen in Londen en Parijs (en andere buitenlandse projecten van Wolterinck) was dat alles lokaal gekocht moest worden. Dat was noodzakelijk vanwege de hoge invoerrechten. ‘Daarom besloten we alles in Uruguay en Argentinië te kopen: kunst, meubels, materialen. Een mega-zoektocht, want je mist je vaste adresjes, maar tegelijkertijd ongelooflijk leuk. Twee weken ben ik met mijn vrouw Anja op zoektocht geweest langs galeries, winkels en werkplaatsen. Daarnaast heb ik diverse lokale ateliers opdracht gegeven voor maatwerk, bijvoorbeeld voor de lange, zwarte, cortenstalen tafel achter de bank.’
Meer sfeer
Meestal is ontwerpbureau Wolterinck from scratch betrokken bij een interieur of tuin, nu was het huis al ingericht. Er moesten enige aanpassingen komen, en meer sfeer. ‘De basis is intact gebleven. Niet alles hoeft nieuw, hergebruik vind ik belangrijk. De twee enorme banken bijvoorbeeld, stonden er al. De vrouw des huizes houdt van aquatinten, vandaar de lichtblauwe kussens erop, óók voor een link met de nabijgelegen zee en een warmere sfeer. De ruimte in het zitgedeelte is vijf à zes meter hoog. Voor meer intimiteit heb ik vier gebogen lampen naast de banken gezet. Dat maakt dat je je minder verloren voelt.’
In het souterrain voorzag hij een ruige, stenen muur van een aantal ronde spiegels die, als schilderijen, een doorkijk geven. Een maand was hij bezig. Er kwamen kunstwerken, planten, palmen, lampen, spiegels, vloerkleden, enkele meubels en accessoires. Alles van dichtbij en gekozen met oog voor detail.
Bloemen en buiten
Toen hij zes was, wist Marcel Wolterinck al dat hij bloemist wilde worden. Als jongen kweekte hij plantjes en verzorgde hij de tuinen van buren. De liefde voor groen is nooit verdwenen, de passie heeft zich alleen verbreed. De bloemenzaak in Laren werd een grote woonwinkel met tuin en orangerie en er is ontwerpbureau Wolterinck dat zich bezighoudt met styling, ontwerp, bouw en verbouw. Maar zijn eerste liefde raakt Wolterinck nooit kwijt: ‘Ieder mens is ergens op zoek naar balans en rust. We willen niet alleen materialistisch en zakelijk zijn. Elke ochtend loop ik met de hond op de hei of in het bos. De natuur geeft de juiste energie, de vergankelijkheid die je ziet is mooi en puur. Ik hou van de variëteit van de seizoenen, koop ook alleen bloemen van het seizoen. Niks is fijner dan mijn vrouw die uit de tuin komt met een arm vol dahlia’s die dan rechtstreeks in een grote vaas op tafel terechtkomen.’
Omarming
Wolterinck is ook een enorme architectuurliefhebber. ‘Van alle huizen die ik ken, vind ik dit in Uruguay het allermooiste. Zo indrukwekkend. Het bestaat niet uit één huis, maar heeft een hoofdgebouw, een poolhouse in de duinen en een beachhouse direct aan het strand. Als er gasten zijn, dan wordt er gedineerd in een van de drie huizen. Het is echt een briljant werk van architect Diego Montero. Binnen en buiten zijn steeds met elkaar verweven dankzij openingen, glaspartijen en buitenkamers. Waar je ook staat, je bent in de natuur. Ook dankzij het gebruik van pure materialen die hij weer combineert met zakelijk beton en glas. Ik gebruik ook aardse, pure materialen zoals ruig steen, hout, mooi wol en bamboe. De architectuur mag dan strak zijn, dat contrast is juist boeiend.
Het mooiste aan het huis vind ik de entree. Die ligt anderhalve meter onder het maaiveld en heeft een prachtige binnenplaats met palmen. Dat is mijn favoriete plek: ‘Het is een volwaardige kamer, maar wel buiten. Je wordt er omarmd door het hele huis.’
Dit artikel is gepubliceerd in Residence no. 1&2, verkrijgbaar online.
Credits
/ Fotografie: Marco Peters
/ Tekst: Louël de Jong
