Lorraine Dunkley blikt terug op haar eerste jaar als hoofdredacteur van Residence

Lorraine Dunkley is deze maand een jaar hoofdredacteur van Residence. Vandaag blikt ze terug op het afgelopen jaar. ‘Zo’n kans laat je niet zomaar liggen’

Je bent één jaar hoofdredacteur van Residence, hoe heb je het afgelopen jaar ervaren?
‘Een jaar alweer, de tijd vliegt! Sinds het belletje in november vorig jaar, is mijn leven volledig ondersteboven komen te staan. Ik kon toen niet voor mogelijk houden wat mij precies te wachten stond en toch ben ik er vol voor gegaan. Zo’n kans laat je niet zomaar liggen. Aan het roer staan van zo’n iconische titel en een geweldig team mogen leiden is echt het meest fantastische wat er is. Wat een eer!’

Wat is het hoogtepunt van dit jaar geweest?
‘Ha, dat zijn er zoveel. Ons PAN-event vond ik geweldig, het was mijn eerste grote event voor Residence en de reacties waren lovend. Ook het feit dat we weer internationale beurzen konden bezoeken, vond ik persoonlijk heel belangrijk. Voor mijn tijd bij Residence werkte ik voor Organisation in Design, waarvoor ik wereldwijd prachtige tentoonstellingen en beurzen heb mogen neerzetten (de zogenoemde Ventura Projects). Als geen ander weet ik hoe hard deze industrie is getroffen door Covid en om iedereen na anderhalf jaar weer in levenden lijve te mogen zien tijdens de Salone del Mobile en Paris Design Week was hartverwarmend.’

‘Nog een ander hoogtepunt en dan stop ik echt; het besef dat ik de jongste hoofdredacteur ben van een Nederlands interieurblad. Ik was 28 toen ik begon en heb daar eigenlijk nooit heel erg bij stilgestaan. Het is dat steeds meer mensen dat tegen mij zeiden in het afgelopen jaar, waardoor ik besefte hoe ongewoon het eigenlijk is. Om mij heen zie ik daar steeds meer een verschuiving in en ik vind het goed om te zien dat meer jonge vrouwen, mannen en alles daar tussenin dit soort posities bekleden. Jong zijn betekent wellicht dat je iets minder vlieguren hebt gemaakt in je werkende leven, maar het houdt per definitie niet in dat je niet steengoed kan zijn in je vak. Ik kan al die mensen alleen maar toejuichen. Vier niet alleen eigen successen maar ook die van anderen, zou ik zeggen.’

Welk gesprek is jou het meest bijgebleven het afgelopen jaar?
‘Zoals jullie in het voorwoord van editie 12 kunnen lezen, stond dit jaar voor mij in het teken van eerste keren. Regelmatig wend ik mij tot Frank Kloppert, de uitgever van Residence, om te sparren over nieuwe situaties waar ik in terechtkom. Vaak zeg ik dan ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus denk dat ik het wel kan’, waarop Frank altijd steevast antwoordt: ‘daar komen we vast wel uit’. Dit simpele zinnetje, dit vertrouwen, is voor mij in het afgelopen jaar de motor geweest om door te gaan en vooral om plezier te hebben in dit werk!’

De grootste misvatting die mensen vaak hebben over jou?
‘Mijn Britse voor- en achternaam (thanks, dad). Hierdoor denken veel mensen – zeker in het werkveld – dat ik flawless Engels spreek, maar dat Nederlandse boerenaccent krijg je er bij mij gewoon gratis bij.’

Wat moeten onze lezers echt weten over jou?
‘Als sinds ik mij kan heugen, vragen mensen altijd naar mijn afkomst. Daar waar ik mij vroeger altijd schaamde om deze vraag te beantwoorden, ben ik nu alleen maar ongelooflijk trots. Ik ben nog nooit zo trots geweest op mijn multiculturele achtergrond.’

‘Het grootste deel van mijn familie woont in de sloppenwijken van Manila, hoofdstad van de Filippijnen. Rond haar 30^e emigreerde mijn moeder, samen met mijn twee broers en zus naar Nederland. Als enige kostwinnaar en met een minimaal salaris, heeft mijn moeder ons op jonge leeftijd geleerd wat hard werken is. Dat niets je in het leven zomaar komt aanwaaien en dat je keihard moet werken om successen te behalen.
Binnen de muren van haar huis, groeide ik op met een andere cultuur dan daarbuiten. De zoektocht om ergens bij te horen was niet altijd even makkelijk, maar deze ‘melting pot’ aan culturen vormt het hart van mijn identiteit. Het heeft me gemaakt tot de persoon die ik nu ben en ik kan dat eigenlijk alleen maar vol trots dragen. Doordat mijn jeugd, die niet altijd vlekkeloos verliep zal ik maar zeggen, weet ik als geen ander hoe ongelooflijk belangrijk je leefomgeving is. Om je te laten omringen door een warme, fijne, veilige en vooral inspirerende omgeving. Het vormt de basis van alles wat je doet in het leven. De plek om je op te vangen na een lange dag, of juist een duwtje in de rug te geven om alles uit de dag te halen die voor je ligt. Dus investeer in je huis, want daarmee investeer je ook in jezelf.’

Wat doe je graag als je niet aan het werk bent?
‘Karaoke. Karaoke. En nog eens karaoke. Echt, je kunt me ervoor wakker maken. Verder houd ik heel erg van eten en absoluut niet van koken. Ik word zielsgelukkig van een goede kaasplank. Ik drink liever rode dan witte wijn. Om dat te compenseren doe ik aan kickboksen op fysiek extreem laag beginnersniveau. Mentaal voelt het alsof ik tegenover Rico Verhoeven in de ring sta, keer op keer een uitputtingsslag. Verder ben ik extreem geobsedeerd door alles wat met creatief makerschap te maken heeft. Ik houd niet van moeilijke, filosofische gesprekken en dat verklaart denk ik waarom ik zo’n groot fan ben van de podcast ‘Marc-Marie en Aaf vinden iets’. Vaste prik op de maandagochtend, die je wekelijks toch weer overvalt. Inmiddels is het traditie geworden om elke aflevering uitvoerig te bespreken met het team. Shoutout naar Marc-Marie en Aaf!’

Wat verwacht jij voor het komende jaar?
‘Ik wil de nieuwe ingeslagen weg die we met Residence hebben genomen verder doorzetten. Het afgelopen jaar hebben we voorzichtig de eerste stappen gezet en komend jaar gaan we door. Het is mijn doel om nog meer mensen van mijn leeftijd te bereiken die bovenmatig geïnteresseerd zijn in interieur en kunst. Onze huidige lezers wil ik nóg meer inspireren door meer uitdagende interieurs te tonen en flink in te zetten op een van mijn persoonlijke obsessies: creatief vakmanschap. Nederland barst uit zijn voegen van getalenteerde makers die een podium verdienen.
Een andere belangrijke pijler is om meer diversiteit en inclusiviteit binnen het designlandschap te tonen. Interieur is er namelijk voor iedereen en ik hoop dat we dit gesprek kunnen gaan voeren. Verder zetten we Residence online definitief op de kaart. Tot slot hoop ik jullie allemaal in levende lijven te mogen ontmoeten tijdens een van onze events, waarvan ik hoop dat we er nog veel meer mogen doen. Laat vooral weten wat jullie inspireert, want samen maken we het mooiste interieurblad van Nederland!’