Judith van Lent overtuigt nieuwe generaties ervan hoe leuk tuinieren is

Nu alles weer groen kleurt en begint te bloeien, raken we allemaal een beetje in de ban van bloemen en planten. Deze experts kunnen zich écht geen leven zonder indenken. Hoe komt dat? Wat maakt groen zo belangrijk voor ze? Vandaag is Judith van Lent aan de beurt. Zij overtuigt nieuwe generaties ervan hoe leuk tuinieren is. 

Het is echt onverwachts snel gegaan!’, zegt Judith van Lent over May & June. Want waar ze eigenlijk gewoon bezig wilde zijn met tekenen en planten uitzoeken, groeide haar tuinontwerpstudio in een jaar tijd uit tot veel meer: Judith ging workshops geven, schreef e-books, maakte lespakketten en opende een webshop. ‘Door de lockdowns kreeg iedereen behoefte aan een mooie tuin, dus toen is het allemaal een beetje ontspoord. Of nou ja, ik vraag me soms wel af hoe ik hier in hemelsnaam terecht ben gekomen.’ 

Maar zo vreemd is het allemaal niet. Want Judith heeft een duidelijke missie met haar bedrijf en dat voel je in alles wat ze doet. ‘Vroeger was tuinieren voor pensionado’s. In onze vriendenkring was er niemand die zich echt interesseerde in de tuin. Ik wil mensen van mijn eigen generatie laten zien hoe leuk tuinieren is. Hoe fijn het is om iets te kweken, te zien groeien en bloemen uit de tuin te kunnen plukken.’

Met de paplepel
Zelf kreeg ze het tuinieren van huis uit mee: haar vader is tuinontwerper en hovenier, en als tiener had ze groenbaantjes. ‘Zomers lang heb ik op kwekerijen in de hitte voedingsampullen tussen de planten geduwd. Later heb ik jaren bij een bloemist gewerkt. Met name daar is mijn liefde voor groen ontstaan. Ik ben daar eigenlijk weer naar teruggegaan, naar die oude liefde.’ Gek genoeg was het juist een break-up die er in eerste instantie voor zorgde dat ze de tuin weer in ging. ‘Na jaren als ondernemer te hebben gewerkt in de trouwbranche liep de samenwerking met mijn zakenpartner op een vervelende manier stuk. In die periode kocht ik met mijn gezin een huis, en de tuin was mijn redding.’

Ze merkte dat ze opknapte van tuinieren, en met die kennis probeert ze nu anderen te motiveren. Want het mooie is: iedereen kan het, volgens Judith. ‘Dat is absoluut de boodschap. Ik wil de drempel om het gewoon maar te doen zo laag mogelijk maken. Door tools aan te bieden, maar vooral ook te laten zien hoe ik het doe. Want ik ben echt een heel gemakzuchtige tuinier. Ik vergeet alles! Als het mij lukt, dan lukt het jou ook. In de tuin kun je ook niet perfectionistisch zijn, want op heel veel dingen heb je geen invloed. En dat is nou juist het fijne. Zaai maar gewoon, dan komt er altijd wel wat op.’

De tuinontwerpen van May & June zijn dan ook niet gecompliceerd, daar is Judith niet in geïnteresseerd. ‘Ik schaar onszelf niet tussen de ontwerpers die indruk moeten maken. Wij willen ruimte geven aan bloemen in elk moment van het jaar. Met paadjes en terrasjes tussendoor heb je al heel snel een mooie tuin.’

Inmiddels heeft Judith vier ontwerpers in dienst en gaat alles nog wel langs haar, maar dan als artdirector. Hierdoor hebben alle ontwerpen wel haar duidelijke signatuur: bloemrijk, romanstisch, weelderig. ‘We onderscheiden ons door wat we noemen “modern Engels”. Alles ziet er heel natuurlijk uit. Ik wil dat een tuin jaarrond bloeit en dat alles in een vaas kan. Ik heb altijd naar borders gekeken alsof het boeketten zijn. En eigenlijk ben ik de bossen bloemen die ik graag in een vaas wilde hebben, in de tuin gaan zetten. Zo is ook het idee van pluktuinieren ontstaan. Dat heb ik niet bewust bedacht, dat ben ik gewoon gaan doen.’

Modern Engels
Al werd deze behoefte ook wel ingegeven door het inzicht dat bloemen van de bloemist helemaal niet zo vriendelijk zijn. ‘Dat ik met iedere bos een enorme footprint achterlaat, voelt enorm tegennatuurlijk. Het valt voor mijn gevoel niet meer te rechtvaardigen.’ En dus draait het bij May & June om ecologisch tuinieren. ‘We houden rekening met de rol van flora en fauna. Dus we geven ruimte aan bodemleven, aan de dieren boven de bodem, we gebruiken genoeg inheemse planten, en we zorgen dat er altijd een aantal elementen te vinden is, zoals nectar, water, bomen om in te schuilen, vroegbloeiers, laatbloeiers, en weinig steen.’

Verder dus heel veel mooie bloemen. Zoals persicaria ‘omdat het zo’n fijne lange bloeier is die overal kan staan’, cosmea – haar ‘grote liefde’ –, lupines en akelei. ‘In elke tuin die we maken, zitten ook altijd inheemse soorten, maar die hebben over het algemeen geen lange bloeitijd. Dus met name in een kleine tuin heb je dan te weinig piekmomenten. Een dubbelgevulde roos zie je niet in de natuur, maar ik vind die te mooi om niet te gebruiken. Ergens in het midden is een balans te vinden.’ 

Kijk hier voor meer informatie. Foto’s: Hanke Arkenbout of Framing Stories