Binnenkijken in een hedendaags jachthuis in Italië
Ooit was La Fustaia in het Italiaanse Ligurië het jachthuis van de graven van Lamotte, nu is het een eigentijds familiehuis en bed and breakfast.
Zittend aan het bureau in haar atelier, omringd door papier, stoffen en gereedschappen, creëert kunstenaar en fotograaf Costanza Lamotte kostbare fotoalbums waarbij ze zich laat inspireren door de jachttaferelen die op de muren van de Voliera (volière) zijn geschilderd. Ooit was dit de favoriete kamer van haar overgrootvader, graaf Camillo die volgens de verhalen stopte met jagen nadat hij een baby-ree zonder moeder had gevonden. Alleen een oude fresco in de huidige studeerkamer herinnert nog aan die geschiedenis, de afgelopen tien jaar heeft de rest van het huis een grondige metamorfose ondergaan.
Van jachthuis naar familiehuis
La Fustaia ligt op de top van een heuvel op het Ligurische platteland, niet ver van de zee, naast Toscane. Drie hectare grond op een steenworp afstand van het historische centrum van Sarzana, dat gemakkelijk te voet bereikbaar is via de Via Francigena. Je neemt een onverharde weg en daar ligt het huis. De locatie is ook een doorgangsplaats, aangezien Sarzana verbonden is met een stuk van de oude Via Francigena, een pelgrimsroute die naar Rome leidt. Wat ooit het jachthuis was de graven Lamotte, is nu het familiehuis geworden van hun erfgenaam Filippo en zijn vrouw Silvia en de ouders van Costanza. Ze wonen er niet alleen zelf, maar hebben ook drie kamers voor gasten ingericht.
Verlaten ruïne
Silvia was degene die besloot zich te bekommeren om de oude, verlaten ruïne. ‘De daken waren in puin. Het was een lang en moeizaam proces om ze te herstellen omdat we de hele omgeving moesten doorzoeken om herbruikbare materialen te vinden. De balken zijn bijvoorbeeld afkomstig uit een oude kerk en we gebruikten drie verschillende soorten oude dakpannen voor de daken’, zegt ze. Samen met de bevriende architect Augusta Pasqualetti en de hulp van lokale ambachtslieden, bracht ze de oude jachtvilla opnieuw tot leven, zonder al te zwaar in te grijpen in de historie van het pand. De muren en balken, zowel binnen als buiten, zijn ruw afgewerkt met een lichte sluier van pleisterwerk en ook de originele vloer in de kelderkamers, een mengsel van kalk en cement, is nog steeds zichtbaar.
Hedendaagse sluier
Die lichte witte sluier geeft het huis een lichte, hedendaagse uitstraling, zonder de geschiedenis teniet te doen. De ruimtes zijn wel opnieuw ingedeeld met verschillende niveaus die de glooiende helling van de grond volgen. Grote glazen puien zorgen ervoor dat het warme zonlicht royaal binnenvalt. Helemaal beneden ligt de moderne keuken met aluminium deurtjes, op de eerste verdieping bevinden zich de eetkamer, de woonkamer en, enigszins versprongen, twee slaapkamers. De hoofdslaapkamer bevindt zich op de mezzanine van ijzer en glas. Alle ruimtes zijn bereikbaar via een reeks betonnen trappen en worden verbonden door een ijzeren boekenkast die door de kamers en etages slingert. Oud en nieuw, landelijke eenvoud en hedendaags minimalisme gaan hier hand in hand. Hetzelfde geldt voor de meubels: een mix van ietwat Provençaalse romantiek, designklassiekers en oude Lamotte-erfstukken.
Lees verder in Residence no.4, bestel hier via onze online shop!
Fotografie: Monica Spezia / Living Inside | Styling: Giulia Deitinger | Tekst: Fracesca Sironi | Tekstbewerking: Sylvia Emonts
