Inge Simonis studeerde architectonische vormgeving, maar verloor haar hart aan klei. Nu maakt ze keramiek waarin haar liefde voor architectuur duidelijk zichtbaar is.
Wat is er zo bijzonder aan werken met klei?
‘Werken met klei heeft iets therapeutisch. Het is letterlijk een vorm van aarden omdat je ook met aarde werkt. Anders dan papier dat plat is, is een brood klei vormeloos. Het groeit letterlijk en figuurlijk in je handen. Je kunt er alle kanten mee op en er je eigen droomwereld mee maken.’
Hoe ziet jouw droomwereld er dan uit?
‘Als kind wilde ik architect worden. Ik reisde elke dag drie kwartier van Voorburg naar Den Haag en vroeg me af waarom er zoveel mooie, maar ook heel lelijke gebouwen staan. Door architectonische vormgeving te gaan studeren, wilde ik de wereld mooier maken. Geen kastelen of roze wolken, maar leefomgevingen waar je je prettig voelt. En toen kwam klei op mijn pad...’
En dat veranderde alles?
‘Nou, niet alles. De liefde voor architectuur is er nog steeds, maar ik ontdekte dat je niet grootschalig hoeft te denken om de wereld mooier te maken. Nu gebruik ik mijn liefde voor architectuur als inspiratiebron. Ik vertaal maquettes van gebouwen naar gebruiksvoorwerpen. De staande witte lamp op deze pagina bijvoorbeeld ziet eruit als een wolkenkrabber. Ik heb ook een serie lichtobjecten gemaakt als eerbetoon aan bekende architecten zoals Le Corbusier en Frank Lloyd Wright.’
Je werk is gegroeid, zeg je. Was dat een bewuste keuze?
‘Als afstudeerproject aan de Academie St. Joost in Breda maakte ik een servies dat tegelijkertijd een handleiding is voor je eten. Met een scherpe rand erin die je als mes kon gebruiken. Zo ben ik begonnen met het maken van servies, vaak in opdracht van restaurants. Tijdens corona waren alle restaurants dicht en kreeg ik tijd om te experimenteren met grotere objecten. Tegelijk met het formaat zijn ook de mogelijkheden gegroeid zodat ik nu grote lampen, vazen en zelfs tafels kan maken. Gelijktijdig ben ik ook meer kleur gaan gebruiken in mijn werk.’
In het kleurgebruik ben je best wel uitgesproken. Hoe kies je de kleuren?
‘Dat ontstaat eigenlijk vanzelf als ik aan het bouwen ben. Ik maak verschillende vormen die ik samenvoeg tot het juiste model. Terwijl ik daarmee bezig ben, ontstaat het idee over de kleur. Ik mix de pigmenten voor het glazuur zelf, tot ik precies de juiste tint heb.’
Over ‘bouwen’ gesproken. Jouw werken bestaan vaak uit meerdere vormen die worden samengevoegd. Hoe weet je wanneer het goed is?
‘Het is altijd spannend om te zien hoe het ontwerp uit de oven komt. Klei krimpt en lucht zet uit als het warm wordt. Het is me weleens overkomen dat een model ontplofte in de oven. Dat wil je niet twee keer meemaken, dus ik kijk goed uit. Inmiddels weet ik wel wat ik kan verwachten. Dat is een kwestie van ervaring.’
Ondertussen worden de ontwerpen steeds groter. Is dat fysiek ook zwaarder geworden?
Lachend: ‘Ik heb inmiddels wel spierballen gekweekt. In een grote plantenpot, zoals de gele op de vorige pagina, gaat al snel zestig kilo klei. Dat moet dan je dan in de oven tillen. Voor de tafel heb ik de hulp van mijn man nodig gehad, alleen red ik dat niet. Het voordeel daarvan is wel dat mijn objecten heel stevig staan. Klanten zijn weleens bang dat ze heel fragiel zijn, maar door het gewicht en de vorm zijn ze juist heel stabiel.’
Wat zijn je toekomstplannen?
‘In september ga ik met een groep Nederlandse ontwerpers een maand lang naar Jingdezhen in China voor een artist-in-residence. Daar gaan we samen een porseleincollectie ontwikkelen. Jingdezhen is dé porseleinstad in China, dus ik hoop daar heel veel te leren over de technieken en het ambacht. In China wil ik lampen gaan maken van heel dun porselein, met afbeeldingen die zichtbaar worden als het licht aangaat. Dat is wel een uitdaging, maar ik kijk er enorm naar uit. Daarnaast wil ik mijn collectie gebaseerd op beroemde architecten verder uitbreiden en komt er in het najaar – ik weet nog niet precies wanneer – een expositie van mijn werk bij Galerie Mia Karlova in Amsterdam. Ondertussen ben ik druk met het maken van ontwerpen in opdracht, want dat gaat ook gewoon door. Het wordt een rijk gevuld jaar.’
Meer over Inge Simonis
Inge Simonis wordt vertegenwoordigd door Galerie Mia Karlova in Amsterdam. Haar werken, waaronder twee collecties ontworpen voor Versmissen, zijn ook verkrijgbaar bij Cocoon Collectables in Hilversum.
Bekijk haar werk op ingesimonis.nl of volg haar op Instagram via @ingesimonis_porcelainstudio.
Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief.